Verkeerde plaats Verkeerde moment – Gillian McAllister
In de nacht dat de wintertijd ingaat, staat Jen te wachten tot haar zeventienjarige zoon thuiskomt. Als hij eindelijk de straat in loopt, kan ze niet geloven wat ze ziet. Haar grappige, lieve tienerzoon vermoordt een vreemdeling, vlak voor hun huis. Ze heeft geen idee wat er gebeurt, maar weet wel dat haar zoon diezelfde nacht in de gevangenis belandt, en dat zijn toekomst voorbij is.
Jen valt in een onrustige slaap, en als ze de volgende ochtend wakker wordt… is het gisteren. En na de volgende nacht… is het de dag daarvoor. Elke dag die ze wakker wordt, is het een dag eerder, een andere dag voor de moord. Een dag die haar de kans biedt om de moord te voorkomen en haar zoon te redden. Want ergens in het verleden kan ze misschien de toekomst veranderen.
Dag nul:
Twee uiteinden van het ouderschap, de babyzaken en de bijna-volwassen jaren, deze worden beide gekenmerkt door slaaptekort. Kelly, Jens echtgenoot, vraagt of ze naar bed komt, maar ze blijft wachten tot hun zoon Todd thuiskomt. Precies als de klok één uur terug gaat, ziet ze hem voor het huis. Hij stopt, heeft duidelijk iets gezien. Jen volgt zijn blik. Ze voelt het gevaar. Bij het rennen naar de voordeur is er dat déjà vu gevoel. Zowel haar man als zij haasten zich naar buiten. Het mes valt en er is heel veel bloed. Jen kan altijd iedereen peilen, maar op dat moment, kon ze dat niet bij haar zoon Todd. Blauw gekleurde zwaailichten en de woorden: “Ik moest wel”, blijven hangen. Het bloed van het slachtoffer vloeit over haar handen. Ze vraagt Todd wie hij is. Maar precies op dat moment, het moment net voordat alles wordt overgenomen, wacht ze op iets. Alleen dat iets komt niet. Haar wereld staat stil en ondanks dat ze zelf advocaat is, is ze met stomheid geslagen. Bij de woorden van haar zoon, wenst ze dat ze terug kon in de tijd. Kelly verliest zijn zelfbeheersing bij het politiebureau. Hun zoon wordt een nacht vastgehouden, morgen mogen ze hem pas weer spreken. Bij thuiskomst is de forensische recherche aanwezig in hun huis, afzetlint fladdert op de oprit. In de pompoen brandt nog steeds het waxinelichtje…
Dag -1:
Jen wordt in de slaapkamer wakker, blijkbaar heeft ze dus toch kunnen slapen. Ze moest mensen gaan regelen, dingen gaan uitzoeken. Hoe kwam hij aan dat mes? Twee dagen terug was hij gebeld, en had hij raar gereageerd. Als ze naar buiten kijkt, zijn vreemd genoeg de vlekken en het afzetlint verdwenen. Ze hoort Kelly in Todds kamer. Logisch, die is op zoek naar iets wat de politie over het hoofd geeft gezien. Maar als ze Kelly roept en zegt dat ze alles moeten gaan uitzoeken, hoort ze ineens Todd? Hoe kan dit? Ze ziet de verbijstering als ze de woorden “borgtocht, politiebureau en arrestatie” noemt. Ze blijven elkaar aanstaren en Jen blijft vragen. Dan ziet ze dat de pompoen ontbreekt. Ze blijft gegevens opratelen, zo ook dat de klok werd teruggezet, waarop Todd zegt dat het vrijdag is en dat morgen pas de klok moet worden verzet. Jen rent naar de wc en geeft over. Todd loog nooit! Ze kan niet helder denken en de paniek slaat toe. Ze pakt haar telefoon en ziet nu zelf ook dat het pas vrijdag is. Ze belt Kelly, maar ook hij snapt niets van de arrestatie, die zij maar blijft herhalen. Jen wordt gek. Op het kookeiland beneden staart ze een gave pompoen. En dan is er dat moment, dat déjà vu moment…
“Verkeerde plaats Verkeerde moment” van Gillian McAllister is echt zo’n ongelofelijk meesterlijk in elkaar gezet verhaal. Van het heden, reis je terug in de tijd, maar ga je ook een toekomst tegemoet. Gillian laat je als eerste de onmacht voelen, die je als ouder hebt, als je kind een misdaad heeft gepleegd. Maar die onmacht gaat al snel door de tijdlus, over in verbijstering. Bij ieder tijdsverschil heeft Gillian het déjà gevoel zo mooi beschreven, je hebt natuurlijk de mooie momenten, maar hij laat je ook soms de angst van herkenning voelen. Bij alles is er het gevoel van ongelovigheid in verband met van het tijdreizen. Als Jen er ergens een acceptatie in heeft gevonden, zie je dat haar moederinstinct het overneemt. Maar hoe overtuig je iemand, als je maar één dag de tijd hebt? Gillian heeft echt over ieder klein detail van de bewuste tijd goed nagedacht en beschreven. Maar wat ik echt het meesterlijke aan dit verhaal vind, is dat Gillian je laat zien dat een ieder ziet wat hij of zij wil zien, ze zien niet wat er echt daadwerkelijk is gebeurt of heeft plaatst gevonden. MITS… er iets gebeurt en je gaat nadenken en teruggaat in de tijd…
Uitgeverij: Cargo
ISBN: 9789403103921
Aantal pagina’s: 352
Prijs: € 22,99
