Reserve – Prins Harry
Het was een van de meest aangrijpende beelden van de twintigste eeuw: twee jongetjes, twee prinsen, lopen achter de lijkkist van hun moeder aan terwijl de wereld vol verdriet en afschuw toekijkt. Toen Diana, prinses van Wales, te ruste werd gelegd, vroegen miljarden mensen zich af wat de twee prinsen dachten en voelden, en hoe hun levens zich vanaf dat moment zouden ontwikkelen.
Met zijn rauwe, nietsontziende eerlijkheid is Reserve een grensverleggend boek vol inzichten, onthullingen, zelfonderzoek en zwaarbevochten wijsheid over hoe liefde het uiteindelijk wint van verdriet.
Harry begint zijn boek met probéren uit te leggen wie zijn moeder was, en waarom ze niet te vergelijken was met wie of wat dan ook. De puurheid en de liefde die uit deze woorden komt zegt alles. Diana was geliefd onder het volk, en de hele wereld leek te rouwen toen zij omkwam. Harry is de reserve in het koningshuis en dat merkt hij in alles, niet alleen het gesproken woord maar ook de onuitgesproken woorden. Harry worstelde door de dood van zijn moeder met de wanhoop die daaruit voortkwam, woede en verlammende paniekaanvallen. Vader en broer die beweren niet te weten waarom Harry en Meghan zijn vertrokken van het landgoed, uit zijn moederland….dat was de reden voor dit boek. Harry zal voor eens en altijd afrekenen met de woorden ‘ik weet het echt niet, Harold’. De cover foto is echt ontzettend mooi, een ware prins in elke vorm die hij kan en wil zijn. Sterk, trots, maar ook gekwetst en kwetsbaar, het boek is al in zijn ogen te lezen. Het begin is wel echt even doorbijten, want hij verteld daarin dingen waarvan ik mij afvraag waarom. Al vanaf het begin voelt de titel, die veelvuldig gebruikt wordt in het verhaal, heel beladen en er zit een soort pijn achter verscholen. De dingen die hij dan ook verteld zijn echt wel shocking, en ik snap dat je dan wel uit de bocht vliegt als je jong bent en niks meer dan de reserve blijkt te zijn en dat ook veelvuldig om je oren krijgt van je vader en wie dan ook in het koningshuis die met je te maken heeft. Zijn ‘ge-mammie’ is wel heel irritant om te lezen en dat vind ik wel erg jammer, want dat maakt eigenlijk dat het verhaal je al wegduwt voordat je überhaupt begonnen bent. Uiteraard snap ik dat ze willen dat je Harry leert kennen, dus beginnen ze écht bij het begin, maar ik vond het verhaal tot aan zijn uitzending met het leger ontzettend saai opgetekend als ik eerlijk ben. Pas vanaf het moment van uitzending met het leger wordt Harry in mijn ogen een beetje een zelfdenkend mens, met alle narigheid die daarbij kwam kijken. Ook staan er dingen in die ik echt niet de moeite van het weten vind en ook écht niet snap waarom dat er als loos en klein hoofdstuk tussen moet (een bepaald lichaamsdeel waar hij een ziekte op heeft) en aan het einde van dat nutteloze hoofdstukje weet je alleen dat gegeven maar niet wat er nu werkelijk aan de hand was of was er verder mee is gebeurd. Al met al vind ik het vreselijk om een recensie als deze te schrijven, maar ik vind het zeker geen aanrader om te lezen al staan er echt wel dingen in die je verbazen en het nog een klein beetje de moeite waard maakt.
Uitgeverij: Hollands diep
ISBN: 9789048864010
Pagina’s; 525
Prijs: € 24,99
