Dochter van de zilv’ren maan – Marieke Frankema
Een vreedzame gemeenschap wordt opgeschrikt door een wrede moord. De mensen zijn een hard bestaan wel gewend, maar een dergelijke gruweldaad hebben ze niet eerder meegemaakt. Wie heeft Kyra vermoord? Waar is haar man Tobias gebleven? En hoe moet het verder met hun dochtertje Mara?
Mara is anders. Ze ziet er anders uit, ze gedraagt zich vreemd en haar ouders zijn dood. Niemand wil iets van haar weten. Er is maar één vrouw die het aandurft Mara in huis te nemen. Haar naam is Aza, de Wijze. Zij lijkt de enige met het hart op de juiste plek en onder haar leiding probeert Mara haar eigen weg te vinden. Maar het heden haakt vast in het verleden en krijgt weinig ruimte om zich te ontvouwen. Is er wel een toekomst voor Mara?In ‘Dochter van de Zilv’ren Maan’ zijn heden en verleden zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het lot van drie vrouwen raakt verstrengeld door de tijd heen.
Een buitenbeentje? Wellicht. Anders dan anders? Zeker. Maar Mara is ook anders. Iedereen is anders. Als iedereen dat zou begrijpen, dan zou ook Mara’s leven er een stuk mooier op worden.
Mara is anders dan de andere kinderen door haar bleke bijna witte huid, en hoort er daarom niet bij.
De kinderen noemen Mara ‘De witte’ en zeggen dat ze lelijk en gevaarlijk is. Ze mag daarom nooit meedoen met spelletjes.
Toen Mara’s moeder – Kyra – om het leven werd gebracht was Mara nog maar een baby.
Ze werd bij Aza ‘de wijze’ ondergebracht, omdat geen van de andere dorpsvrouwen ‘het enge kind’ wilde opvangen.
Het verhaal gaat over Mara die worstelt met haar bestaan als buitenbeentje zonder vriendinnetjes onder de hoede van Aza en over hoe haar moeder en Aza opgroeide en wél midden in de gemeenschap leefde met veel vriendinnen om zich heen.
Mara worstelt met het feit dat haar moeder vermoord is en dat haar vader op onverklaarbare wijze verdwenen is en verdacht wordt dat hij Kyra om het leven heeft gebracht. Die vraag blijft maar door Mara’s hoofd spoken ‘wat heeft papa met de dood van mama te maken en waar is hij?’
Doordat Mara elke dag weer gepest en geplaagd wordt en op een gegeven moment niet eens meer mag mee helpen bij de voorbereidingen van de speciale dagen van het dorp gaat ze zich afzonderen van iedereen. Met haar zelfgemaakte omslagdoek over haar hoofd voelt ze zich onzichtbaar en zit ze dagenlang in het bos, daar maakt ze een schitterende hemeltuin.
Tijdens één van haar dagen bij de hemeltuin ontdekt ze een bijzonder iemand in het bos en heeft ze heel sterk het gevoel dat ze diegene kent.
Het verhaal is toegankelijk en erg prettig geschreven en het blijft je vasthouden omdat je weet dat er iets bijzonders is aan Mara.
Aza is ontzettend beschermend maar wat daar de echte reden van is, behalve dat ze van haar houdt alsof het haar eigen dochter is, blijft heel lang de vraag en doet je vol verwachting verder lezen.
De magie van Mara zit door het hele verhaal geweven en blijft je raken en meenemen tot aan de laatste bladzijde.
Wat ik erg mooi vind is dat de verhalen van Kyra en Aza in het verleden en van Aza en Mara in het heden in de loop van het boek steeds dichter naar elkaar toe lopen en deze zich aan het eind verweven tot de gebeurtenissen in het heden.
Door de fijne manier van schijven is de overgang van verleden naar heden niet storend en leest het heerlijk door.
Door de vele vrouwelijke karakters in het boek zouden de meeste mensen aannemen dat het ook echt een vrouwenboek is maar niets is minder waar, ook voor de mannelijke lezers is dit een mooi boek om op te pakken en te beleven.
Uitgeverij: Books Of Fantasy
Pagina’s: 296
ISBN: 9460860311
Prijs: € 16,95
